Deze week was onze oudste zoon jarig.
Zo'n koude winter was het dat we met de auto op het ijs van de randmeren hebben gereden!
De bevalling was nogal akelig en hield in: ambulanceritje met loeiende sirene; 1 mislukte vacuüm, 2e wel gelukt, waarna beetje blauwig kind met punthoofd snel werd afgevoerd.
Gelukkig werd dat snel beter en alles kwam goed.
En natuurlijk heb ik wel wat spulletjes voor hem gemaakt.
Het leukste daarvan vind ik zelf nog steeds de doopjurk. Later ook gedragen door zijn broertjes. En natuurlijk nooit versleten :-).
Ik heb hem gehaakt van ongebleekt katoen in zelfbedacht filetpatroon. Met bijpassend mutsje en slofjes.
Gevoerd toen met bij de heersende mode passend zacht-groen.
Later voor de 3e dopeling die voering vervangen door een lichtblauwe.
Mutsje en slofjes
 |
| detail van lijfje |
detail van mouwtje.
Altijd bewaard, maar waarschijnlijk nooit meer nodig voor een doop :-).
Groetjes, Nelleke
Het is een plaatje. Ik heb ook zo'n doosje met spulletjes die nooit meer gebruikt gaan worden maar die wel veel herinneringen vertegenwoordigen. Goed bewaren zou ik zeggen.
BeantwoordenVerwijderenOh, wat vreselijk mooi en wat een bijzonder verhaal er bij.. Ontroerend dat je zo iets prachtigs voor je kinderen hebt gemaakt! En, wie weet...??
BeantwoordenVerwijderenOh Nelleke wat ontzettend mooi!!!
BeantwoordenVerwijderen