Gebreide rokjes vroeguh :-))

Op het blog van Baukje zag ik een paar foto's van haar van toen ze klein was.

In gebreide jurkjes :-)).

Zo leuk om te zien hoe het toen heel gewoon was om gebreide kleertjes te maken en te dragen.

En voor mij een herkenbaar tijdsbeeld.

Want ook mijn roots liggen in de fifties.

En ik wist zeker dat ik een foto had uit die tijd waarop mijn zusje en ik een gebreide rok droegen.

En inderdaad : uit 1959.

Ik was 6 of 7, Gerda 5 en Paul (toen nog de jongste) ruim 1 jaar.

Wij 3-tjes droegen gebreide kleertjes voor dit familieportret.

En dat was bij ons niet zo gebruikelijk hoor!!!

Mijn moeder was coupeuse en had noch de tijd noch het geduld om te breien.

De gebreide borstrokken (raar woord hè :-)))) die we over onze hemden droegen 's winters werden door de oma's geleverd.

(Ken je die ook nog?? gebreid in tricotsteek met een gerstekorrel pasje van een paar cm en brede schouderbanden).

Geen foto's hiervan :-)))))

Wel van het gezin Meijer in 1959

Die rokjes...... dat is nog een verhaal op zich Hahaha.

Mijn moeder, dus niet zo van het breien.

Waren toen die gebreide plooirokjes in de mode.

Vonden wij wel heel mooi.

Heeeel wijd waren die, kon je als een grote cirkel plat op de grond leggen.

Oma Verdoorn was bereid ze te breien.

Zonder (jammer genoeg veel overleg met mij) werden de kleuren gekozen.

Blauw als hoofdkleur voor Gerda met bijpassende kleurstrepen.

En voor mij (grrrrrr) Bruin (poepkleur).

Gerda was iets kleiner dan ik, dus die breide oma eerst.

Viel nogal tegen qua werk, dus na 1

HAD ZE ER SCHOON GENOEG VAN!!!

Och arm, wat nu. 

In het kader van bij elkaar passende kleren voor de meisjes moest die van mij er ook komen.

Dus werd aan oudtante Trijntje in het bejaardenhuis gevraagd of zij die voor mij wilde breien.

Zij had een bijzondere band met mijn ouders en ook wel met mij.

Mijn ouders hebben bij deze tante ingewoond en daar de oudste 2 kinderen gekregen.

Dus het arme mens kon (?) niet weigeren.

Met veel vallen en opstaan werd door haar mijn rok gebreid.

Ik herinner me dat er onderaan rechts, zo'n 2 centimeter vanaf de rand een fout gebleven was ;-).

(een goed geheugen is niet altijd fijn :-D).

Maar, al duurde het nogal even, de rok kwam af en voor dit portret kregen wij ze aan.

Zie je dat er van die "mooie" bretels aan zitten??

Die rokken hadden zoveel wol, dat ze hardstikke zwaar waren en zonder die hengsels zakten ze af!!

Al met al, zeker een kledingstuk, wat zich in mijn herinnering verankerd heeft!!

Ken je dat: je vindt iets mooi en dan krijg je daar de wat minder mooie kleur van.
Dat hij zo wijd was was wel heeel erg leuk. Als je rondjes draaide golfde hij om je heen!

Zo was mijn rok!!!

Hebben jullie ook van die kledingstukken met herinneringen??

Groetjes, Nelleke