donderdag 11 februari 2016

Wat is dat toch met breien?????

Laat ik beginnen met vertellen dat mijn moeder
heel erg blij was met haar cadeau!!
Behalve het showen ervan op haar feestje
(wat al genoeg haar blijdschap liet zien)
belde ze nog eens extra om er voor te bedanken :-).
((dit vertel ik zo uitgebreid omdat ik natuurlijk ben vergeten om foto's te maken :-/)).

Iedere aanwezige heeft de sjaal/wantjes setjes dus kunnen/moeten bewonderen.
En dat brengt me op de titel van deze post.
Hoe denkt men over breien????
En over breisters???
En over breiwerk??

Ik vind dat wel eens moeilijk:
Vorige week was op tv in het programma Landinwaarts
van Dieuwertje Blok
een item over de Brei-tentoonstelling in het Fries Museum.
Ter introductie van het onderwerp bezocht ze een groep breisters
en ging met enkele vrouwen van die groep naar het museum .
Niets ten nadele van deze groep,
maar het gaf een onvolledig beeld van wat er in breiland allemaal gebeurt.
Deze groep bestond uit oudere dames, die zo te zien bezig waren met breisels die we
 40 jaar geleden ook al zagen. Tenminste, ik wel!
Voor al dat breiwerk heb ik echt veel waardering!!!
Maar er is zo veel meer: aan technisch uitdagend breiwerk
moderne breiwerken, ingewikkelde fair-isle shawls enz.
Een gemiste kans om dit creatieve handwerk eer te geven.
Hier kreeg je de indruk dat breien feitelijk toch burgerlijk en wat ouderwets was!

De tijd, dat je aan oma's vroeg sokken en truien te breien voor de familie.
Ze kon het goed en wilde natuurlijk graag zoiets doen!!
Daarmee werd feitelijk de waarde van breiwerk geen recht gedaan.
Het was een hobby/bezigheid van oude vrouwen die nauwelijks werd gewaardeerd
eerder als bezigheidstherapie werd beschouwd.

Dat imago, van feitelijk geen waarde hebben,
is denigrerend, zonder enig besef van wat goed handwerk inhoudt!

Deze dingen spelen de hele avond al door mijn hoofd
want ik kreeg van een overigens sympathiek en geliefd familielid
de vraag of ze een bestelling kon doen
voor een paar niet te dikke vingerhandschoentjes!
En dan voel ik me toch vervelend dat ik nee zeg!

Aan de 2 setjes voor mijn moeder heb ik meer dan 40 uur gewerkt
Ik heb de tijd nooit bijgehouden ;-).
De eerder genoemde vingerhandschoentjes zouden me vast ook zoveel tijd kosten
want veel meer werk en veel ingewikkelder.

En dan denk ik:
zou iemand het logisch vinden als ik aan b.v. mijn broer zou vragen
om 40 uur bij mij te komen klussen
want hij kan dat goed en heeft het thuis ook net gedaan
en het lijkt mij wel leuk/handig  

Of dat ik behalve materiaalkosten
een uurloon van b.v. 1 euro zou vragen
(is feitelijk geen loon, maar ala, het is familie!)
Dat zou de prijs al op totaal ca 50 euro brengen ;-).
Wedden dat dat niet de bedoeling is :-)))).

Voor zowel het klussen als het handwerken geldt
als er nood is dan helpen we natuurlijk!!
Maar anders ....... is het niet altijd logisch!

Wat is dat toch met breien
dat men het niet vreemd vindt om dit te vragen
het eerder vreemd vindt om nee als antwoord te krijgen???

Ik pieker nog even verder
over handwerken
creativiteit
familie
en over het beschermen van je eigen grenzen :-/


Lieve groet, Nelleke

25 opmerkingen:

  1. Ik snap je gepieker helemaal. En ik vind het heel goed dat je nee hebt gezegd! Hoe zouden we die programmamakers (en dus ook de kijkers) dan wel kunnen laten zien wat echt handwerk is? Ik pieker even met je mee. In ieder geval wel alvast een fijn weekend. Groetjes Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Nou ik vind de beeldvorming wel veranderd in de afgelopen jaren, 10 jaar geleden zei iemand nog als ze hoorden dat ik brei van nou wat raar, dat doen toch alleen oma's? Maar nu zeggen mensen, brei jij? wat knap!
    Maar wat jij zegt heeft me wel doen stoppen met de webwinkel ja, veel mensen vinden handwerk toch snel te duur, of je moet het enorm duur maken voor de echte liefhebbers, maar waar vind je die dan, middenprijzen doen het niet.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik volg je helemaal! Goeie uitleg geef je! Er wordt vaak vergeten hoeveel zorg, moeite, liefde en denkwerk er bij een handwerk aan te pas komen. En het is inderdaad heel jammer dat men nog steeds het beeld geeft van het 'ouderwetse' sokken breien terwijl wij hier in blogland zoveel knappe, hippe, moderne, originele werkjes zien voorbijkomen!
    Zucht. Misschien is het zoals het moederschap en veel andere dingen: als je het zelf niet hebt meegemaakt of doet, weet je niet wat het is.
    Misschien moeten we met een aantal breisters/haaksters eens de handen in mekaar slaan, samen een groot kunstwerk maken en dit in de media proberen te krijgen - met vooral beelden van de onbekende kant van handwerken...?
    Ik zou meedoen, schrijf mij maar op!
    Groetjes, Sigrid

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lastig, hé. Ik maak wel eens wat in opdracht en vraag daar dan een bedrag voor dat voor mij goed voelt, maar dat is inderdaad vaak hooguit een euro per uur, meestal nog minder. Ik hoor ook wel eens dat je twee en een half keer de materiaalkosten "mag" vragen. Helemaal idioot natuurlijk, dat kan alleen interessant zijn als je heel duur materiaal gebruikt!
    Ik wil best sokken breien, maar vraag dan een tientje per paar exclusief het materiaal. En als ze dat te duur vinden, dan halen ze het maar bij de Action of zo. Doe ik zelf ook :-)
    Het is goed dat je zo'n opdracht niet aangenomen hebt. Wat je voor je moeder gemaakt hebt is ook onbetaalbaar, en met liefde gemaakt.
    Groetjes,
    Akkelien

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Net op de fiets bedacht ik dat die sokken dan met de 2,5 x de materiaalwaarde zeker 25 euro zouden moeten kosten :-)
      Je kunt het alleen doen als het voor jezelf goed voelt. Anders komt er ook geen liefde in.

      Verwijderen
  5. Ik snap je helemaal, mensen zien niet hoeveel tijd (en liefde) je in een brei-, haak- of naaiproject stopt. Met liefde maak ik iets voor een ander (vrijwillig) maar in opdracht... Dat doe ik bijna niet meer, dan bedenk ik mij wel twee keer. Nee zeggen is moeilijk. Ik ga eens even zoeken of ik het programma kan terugvinden.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jouw denkwijze is helemaal de mijne :-)
    Wanneer er over breien iets op televisie te zien is, dan geeft dat meestal een ouderwets beeld. Behalve in Scandinavië: bij Willy op haar blog Hej Tjorven staan twee links naar 4 uur breitv! (Ik hoopvdat de links het nog doen..)

    http://hejtjorven.blogspot.nl/2013/11/4-uur-breien.html?showComment=1383420537110#c874624817894051561

    Ook over de vraag "wil je dit of dat voor me breien" denk ik net als jij. Met alle liefde maak ik iets voor een ander maar alléén als ik het zelfbedacht heb en het een verrassing is! De vragers hebben inderdaad geen idee wát ze van je vragen.. Afgelopen Sinterklaas bijvoorbeeld kreeg ik een klein (lief) zelfgemaakt cadeautje van de Sint (een van de dames die de creaclub leiden) met daarbij een gedicht waarin min of meer dringend werd verteld dat de Sint een zelfgebreid plaid wil! Ooohh en dan voel ik me schuldig wanneer ik daar niet op reageer! Maar daar kan ik echt niet aan beginnen: het lijkt misschien geen grote klus omdat het in verhouding snel klaar is, maar er zitten héél veel uren in...

    Trouwens, schiet me nu ineens te binnen dat het met muziek maken ook vaak zo gaat :-)
    We worden wel eens gevraagd om ergens te spelen en als dat dan voor een 'goed doel' is, doen we dat graag en belangeloos. Maar we worden ook wel eens hij commerciële activiteiten gevraagd (waar dus geld verdiend wordt!) en als we dan zeggen dat we een vergoeding vragen, worden we heel gek aangekeken! Nou die vergoeding is nooit groot, maar wij hebben instrumenten die onderhouden moeten worden, muziekboeken die gekocht moeten worden en soms is het nog ver rijden ook....om over al die uren oefenen maar niet te praten..

    Kortom: mensen die er geen verstand van hebben (op welk gebied dan ook) vragen erg makkelijk en weten de waarde niet in te schatten of echt te waarderen.

    Zo, dat geeft lucht, hihi. Nu op zoek naar het programma want dat heb ik gemist.
    Groetjes weer

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jemig! Wat een enorme reactie, ik moest het zeker even kwijt :-)

      Verwijderen
    2. Net zoals mijn lange stuk :-). Het helpt wel om het op te schrijven!

      Verwijderen
  7. Weet je Nelleke...mensen zijn tóch gewend dat je bij de Hema..soms in de aanbieding...voor hooguit 5 euro een paar handschoenen kunt kopen. Ook gebreid! En als ze er 1 verliest...argh..onhandig...snel even naar de Hema voor een paar nieuwe. Wat je zonder moeite verkrijgt kost vaak ook geen moeite om het te behouden. En daarom is de vraag ws makkelijk gesteld...ah kun je voor mij breien?? en wil men daar vast meer voor betalen dan 5 euro maar met 10 euro zit je dan wel goed....toch?? Ik denk dat als zij zelf gaan breien..dat ze dan pas kunnen ervaren hoe het werkelijk zit...welke uren je eraan besteedt en het getel, soms uithalen etc. De mooie wol bv...anders dan een acryltje. Het is naar mijn menig een gebrek aan kennis en de aanwezigheid van de overvloed van tegenwoordig. Groot gelijk dat je nee hebt gezegd...je zou jezelf echt tekort hebben gedaan. Lieve groet Petra

    BeantwoordenVerwijderen
  8. mooi blogje en hoe waar is dat ik doe het alleen als ik daar zelf plezier aan beleef en anders resoluut nee !! ik heb zelf nog zoveel dingen die ik leuk vind en wil leren zoals nu dat fair isle breien een techniek die ik nu onder de knie krijg zo leuk om dat te doen. En voordat je het weet ben je altijd voor een ander bezig nee hoor dat wil ik ook niet lekker jezelf verder ontwikkelen en je eigen dingen doen. En weet je handwerk is niet in geld uit te drukken.
    Het is uniek omdat jij het zelf gemaakt hebt ik ga gauw weer verder ben een nieuw project gestart :)
    Groetjes Albèrtje

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Goed gezegd Nelleke! Bij de spingroep merken we dit ook. Allereerst het beeld dat we een stel bejaarden zijn die niets anders te doen hebben dan ons vervelen en daarom maar borstrokken of zo breien.. grumble!!! Ook krijgen we wel eens vragen van mensen die zeggen dat ze íets (vacht, hondenhaar, alpaca) hebben liggen waar ze niks mee kunnen en of iemand van ons die 'even' voor hun wil spinnen! Nou vraag ik je!! Men heeft werkelijk geen idee hoeveel tijd en energie dit kost!!
    Ik vind je verhaal legitiem en aan de reacties te zien is er een heel nieuwe creatieve generatie breisters die af wil van een oudbollig imago én waardering wil krijgen voor de vele uren handwerkplezier die iets unieks en bijzonders maken kost. Afgezien van de mooie materialen waar we dan mee werken...
    Goed dat je geweigerd hebt! Als mij zoiets gevraagd wordt, vraag ik eerst altijd of ze enig idee hebben op hoeveel zo'n breisel dan zou komen... en dan ga ik er heel hard bij lachen ;o) Reken maar ongeveer 10 euro per uur, zeg ik dan. Dan is het meestal wel duidelijk. Lieve groet en dank voor je logje!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Zo waar wat je zegt.
    Ik heb gemerkt dat ik ook tijd "verspil" om dingen voor andere op bestelling te maken, ik wordt er zelf niet blij van, dus doe ik het niet. Ik maak iets voor een ander omdat ik dat zelf wil en weet dat dat door die ander gewaardeerd wordt.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Recht uit mijn hart, je verzuchting! Ik verkoop nooit meer een voorbeeld/model uit de winkel - het kost uren tijd om het opnieuw te maken....handgebreide visserstrui? 100 uur in turbo-stand. Nee, dus!
    Morgen ga ik lekker me laven aan al die mooie werkstukken op de handwerkbeurs én allemaal mensen om mij heen die het waarderen!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Mooie overpeinzingen, Nelleke, ik heb je blog even gedeeld met een collega/vriendin waarmee ik eenzelfde discussie had afgelopen week.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. En zo is het,zo herkenbaar. Ik maak ook alleen nog maar iets voor m'n kinderen,of voor mijn vriendin heb ik ook wel een tas gemaakt,maar dan kopen ze zelf het materiaal,en de rest is liefde werk,dan verwacht ik ook niets. Maar dan getrakteerd worden op een lekkere lunch is dan wel heel lief.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Ik vind het zo knap van je dat je 'nee' hebt gezegd. Ik begin het ook steeds beter te leren, maar het blijft vervelend.
    Men snapt dat pas als men begrijpt en voelt hoeveel werk er in gaat zitten.
    Fijn weekend,
    liefs,
    Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ja, het is zo waar. Goed dat je "nee" hebt gezegd, ik kan dat niet zo goed, moet dat echt nog leren. Terwijl "nee" zeggen veel sneller is gedaan dan een paar handschoenen breien/haken. Gelukkig weet je moeder het enorm te waarderen en is je moeder toch iemand waarvoor je zoiets wel doet, het logischer is dat je het doet voor haar. Maar andere mensen vinden het vaak ook heel logisch terwijl dat het niet is. Je hebt gelijk en het heeft me aan het denken gezet ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Mijn ervaring is dat eigenlijk meestal mensen die zelf ook creatief zijn, het werk van een ander echt kunnen waarderen en er geld voor over hebben. Zij weten hoeveel tijd en moeite erin gaan. Iets gratis maken voor iemand doe ik zelden en dan alleen uit vrije wil (meestal als verrassing) net zoals jij je moeder verwende. Ze is vast superblij! Groetjes, Annasoer

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Helemaal eens. Ik ben trots op jouw 'nee'!!
    Handwerk wordt nog wel gewaardeerd, maar het mag vooral niet veel kosten.
    Bij de Action, Hema, Wibra enz. kun je voor een habbekrats een (machinaal) gebreid artikel kopen. Dus... is dan de redenatie; als je zelf wol koopt en het zelf maakt, moet het toch haast wel goedkoop kunnen zijn?
    'Bezeigheidstherapie', zo wordt het door sommige mensen helaas nog wel gezien. 'Geef dat vrouwtje een bolletje wol dan hebben we er geen last meer van, dan is ze van de straat'.
    En ondertussen groeien de afvalbergen... Ik word regelmatig misselijk van de consumptiemaatschappij... Al weet ik dat ik er af en toe ook van profiteer/aan mee doe. Het is bijna onontkoombaar.
    Misschien moeten we terug naar de ruilhandel. Timmer jij een kast voor mij, dan haak ik voor jou een mooie trui. Maar ik vrees ook dat we er dan achter komen dat ware ambachtslieden schaars zijn.
    Ik hou op. Ik zou hier nog een hele dikke boom over op kunnen zetten, maar doe het niet :-)))
    Gelukkig zijn er ook mensen om ons heen en in blogland die wél weten hoe de vork in de steel zit :-)
    Liefs,
    Sandra

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Zo het niet leuk zijn als ze jou gingen intervieuwen over de prachtige dingen die je maakt! Je zou mensen enthousiast kunnen maken denk ik. Tja en dat van dat, brei of haak jij dat 'even' voor mij? Ook zoiets geks. Mensen willen van alles maar vinden het altijd te duur. Knap dat jij nee hebt gezegd. XX Esther

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Ik zeg op de vraag of ik iets wil maken altijd meteen, NEE. Heb het in het begin wel gedaan , een prijs afgesproken van te voren maar het is gewoon niet leuk om te doen. Ik maak wat ik leuk vind en dan kunnen ze het kopen. Ik verkoop trouwens wel voor hele lage prijzen. Maar dat is ook de gewoonte op onze club. Je moet je materiaalkosten plus nog wat extras eruit halen. We gaan van het principe uit... Het is onze hobby en ons plezier om dingen te maken en we kunnen niet alles zelf houden dus verkopen we het .maar ik brei ook soms sjaals met wol van de wibra hoor.
    Het voelt voor mij goed mensen zien wel hoor dat het spotgoedkoop is voor het werk dat erin zit. Maar zoals een vriendin van me zegt. Mensen krijgen in feite allemaal kadootjes van je en zo voelt het ook.

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Ben het nartuurlijk helemaal eens ,maar denk dat ze jouw beter hadden kunnen meenemen naar het fries museum voor een goed verslag .
    Goed dat je nee kan zeggen ,word werkrlijk niet op waarde geschat

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Ja, de breisters onder ons herkennen dit allemaal denk ik. Iedereen vindt dat je prachtige dingen maakt en ze zouden dit zelf ook wel willen, maar het zelf breien, nee, dat duurt te lang en is te moeilijk, maar jij, je doet het toch elke dag als hobby, voor jou is dat toch niks om dit nog eens te maken??? En dan liefst gratis, om nog maar te zwijgen over de waardering voor je werk soms. Gelukkig is het niet altijd zo, maar ook al vraag je iets voor je werk, je verdient er het zout op je boterham niet mee. Dus, alleen breien voor wie het waardeert en ook betaald, of aan wie je het cadeau wil geven en dat dan apprecieert, of gewoon voor jezelf en je familie!
    Veel om over na te denken.
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  22. Nou, ik kan me wel iets voorstellen bij jou blogpost. Ik ben een bewonderaarster van al die breisters omdat ik zelf niet zo'n held ben op dat gebied. Trek je niets aan van wat er voor commentaar komt. Ik zelf ben van hergebruik... en vanwege weinig te besteden, koop ik niet van dat mooie garen. Maar ik kan me voorstellen dat als je echt een goede breister bent, je handen jeuken bij al die mooie garens en patronen.
    Als ik zie hoe je dat vestje maakt...tjonge wat ingewikkeld.. maar zó mooi. En die prijzen... wat het kost.. Daar hebben mensen vaak geen idee van. Maar dat geldt voor alle handwerk/handenarbeid; als mensen dat zelf niet doen, zien ze niet de echte waarde.

    BeantwoordenVerwijderen